از غیبت گردشگر خارجی تا اصرار بر دریافت نرخ ارزی

 به گزارش خبرنگار گنجینه فارس، امیر کلالی کارشناس گردشگری در یادداشتی نوشت: در شرایطی که صنعت گردشگری ایران، به‌ویژه در حوزه ورود گردشگران بین‌المللی، سال‌هاست با رکود و بحران‌های پی‌درپی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند و در ماه‌های اخیر نیز با شعله‌ور شدن جنگ میان ایران و رژیم صهیونیستی، این رکود به مرحله‌ای از انجماد رسیده است، بار دیگر برخی از متولیان بخش خصوصی ‌ و فعالان فضای مجازی، بدون در نظر گرفتن واقعیات میدانی، بحث قدیمی و کلیشه ای «دریافت نرخ ارزی به جای ریال» را مطرح کرده‌اند؛ آن هم در غیاب کامل گردشگر خارجی. این قبیل مطالبات، هرچند در ظاهر رنگ حمایت از فعالان گردشگری دارند، اما در واقع نشانه‌ای از عدم درک درست اولویت‌ها، ضعف تحلیل محیطی، و استمرار نوعی مطالبه‌گری غیرکاربردی هستند. 

در دنیای حرفه‌ای، سیاست‌گذاری و مطالبه‌گری بر اساس شواهد، آمار و ظرفیت‌های بالفعل صورت می‌گیرد، نه بر پایه آرزوها و خاطرات دور. اکنون که ایران به دلایل متعدد، اعم از محدودیت‌های دیپلماتیک، تحریم‌های بین‌المللی، ناامنی‌های منطقه‌ای و ضعف زیرساخت‌های بازاریابی خارجی، تقریباً هیچ سهمی در بازار گردشگری ورودی ندارد، سخن گفتن از نرخ‌گذاری ارزی، بیشتر به طنز تلخ شباهت دارد تا یک راهکار راهبردی. 

حتی در شرایطی که در گذشته حضور محدود گردشگران خارجی در ایران وجود داشت، به دلیل نبود سیستم یکپارچه رزرواسیون ارزی، تحریم بانکی و نبود شفافیت نرخ، دریافت واقعی ارز از سوی هتل‌ها و آژانس‌ها عملاً یا غیرممکن یا پرریسک بود.

واقعیت آن است که در شرایط بحران، آنچه بیش از همه نیاز است، بازنگری در مدل‌های توسعه گردشگری، توجه به گردشگری داخلی به عنوان پیشران اقتصاد محلی، و ترمیم اعتماد عمومی به بخش دولتی و خصوصی این صنعت است، نه بازتولید گفتمان‌های ناکارآمد و خارج از بستر.

انتظار می‌رود متخصصان گردشگری و فعالان باسابقه این حوزه، به جای دامن زدن به شعارهای بی‌پشتوانه، در تدوین نقشه راهی واقع‌گرایانه و مبتنی بر منابع داخلی، همراهی کنند. اینکه هنوز پس از سال‌ها، مسئله‌ی نرخ ارزی آن‌هم در شرایط فقدان گردشگر، در اولویت برخی قرار دارد، نشان از سایه سنگین بی‌برنامگی و گاه سردرگمی مفهومی در نگاه به آینده گردشگری ایران دارد.

گردشگری کشور، بیش از هر زمان دیگر نیازمند تعقل، انسجام، و برنامه‌ریزی مبتنی بر واقعیت‌های روز است، نه مطالبات واکنشی و رسانه‌ای که تنها به تولید حبابی از امید کاذب منجر خواهد شد.

پایان پیام / 10180