دروزیان که هستند و چه نسبتی با اسرائیل دارند؟!

به گزارش خبرنگار گنجینه فارس،دروزیان، گروهی قومی-مذهبی عرب‌زبان با آیینی باطنی، خود را «موحدون» می‌نامند. این آیین در قرن پنجم هجری از اسماعیلیه‌ منشعب شد و بر یگانگی خداوند و تناسخ ارواح تأکید دارد. آنان، الحاکم بامرالله، خلیفه‌ی فاطمی را تجلی الهی می‌دانند و کتاب مقدسشان، «رسائل الحکمه» می‌باشد

 پراکندگی جغرافیایی

جمعیت دروزیان حدود یک تا دو میلیون نفر برآورد می‌شود:

سوریه: حدود ۷۰۰ هزار نفر در سویدا
لبنان: حدود ۲۵۰ هزار نفر در شوف، عالیه و حاصبیا
فلسطین اشغالی: حدود ۱۵۰ هزار نفر در جولان اشغالی (تحت اشغال اسرائیل) و منطقه‌ی جلیل

رویکردها در قبال اسرائیل

 دروزیان فلسطین اشغالی تابعیت اسرائیل دارند و از سال ۱۹۵۶، مردانشان مشمول خدمت اجباری نظامی‌اند. اسرائیل، این رابطه را «پیمان خون» می‌نامد. هرچند تصویب قانون ملت-دولت در سال ۲۰۱۸، آنان را به شهروندان درجه‌ی دوم بدل ساخت اما رهبر معنوی‌شان، شیخ موفق طریف، همسویی نزدیکی با سیاست‌های تل‌آویو دارد.

دروزیان سوریه بر هویت عربی و وحدت ملی تأکید می‌ورزند و اغلب در جولان اشغالی، تابعیت اسرائیلی را نپذیرفتند. آنان در ساختارهای حکومتی سابق و فعلی سوریه نقش چندانی نداشته‌اند و در جنگ داخلی نیز عمدتاً بی‌طرف ماندند. بااین‌حال، رهبران مذهبی ایشان چون شیخ حکمت الهجری، مداخلات اسرائیل را محکوم کرده‌اند.

در لبنان، دروزیان در ساختار پارلمان و ارتش سهم دارند. جنبلاط، رهبر سیاسی این فرقه، اخیراً با حزب‌الله علیه تجاوزات اسرائیل همسو شده و نسبت به سیاست‌های تل‌آویو هشدار داده است؛ اگرچه دروزیان لبنان در گذشته، تعاملاتی با رژیم صهیونیستی داشته‌اند.

دروزیان سوریه، به‌واسطه‌ی انزوای سیاسی از منظر اسرائیل «هدف آسان‌تری» به‌نظر می‌رسند. در سوی دیگر، دروزیان لبنان به‌دلیل پیوستگی عمیق‌تر با نظام سیاسی کشور، کمتر در معرض تأثیرگذاری مستقیم اسرائیل قرار دارند.

حال اگر دروزیان سوریه تحت فشار سیاست‌های غاصبانه‌ی اسرائیل، به سرنوشت دروزیان فلسطین اشغالی و جولان دچار شوند یعنی الحاق، این وضعیت می‌تواند دروزیان لبنان را نیز به‌سوی آینده‌ای مشابه سوق دهد زیرا مناطق جغرافیایی آنها نیز با فلسطین اشغالی مرز مشترک دارند. چنین اتفاقی، تغییراتی ژرف در ژئوپلیتیک خاورمیانه پدید می‌آورد؛ تحولی که شاید تحقق آرزوی دیرینه‌ی نتانیاهو باشد، آن‌گونه که در کتابش با عنوان جایی زیر آفتاب (۱۹۹۵) نوشت:
«دروزیان سوریه، به دروزیان لبنان و فلسطین می‌پیوندند.»

پایان پیام / 10167