تقویت گردشگری مذهبی نیاز حیاتی فارس

گردشگری صنعت استفاده از کوچکترین فرصت ها برای بدست آوردن بیشترین بهره و سود است. این ویژگی منحصربفرد را در گردشگری با توجه به ظرفیت های فراوانش می توان یافت و در سایر بخش های اقتصادی شاید چنین نباشد.صنعتی بدون دود که می تواند با رونق آن بجای همه صنایع، برای کشور خلق پول و درآمد کند. میراث فرهنگی مجموعه ای از تاریخ و تمدن کشور است که آن را معماران و هنرمندان چیره دست ایرانی بر دل کاخ ها و خشت ها و سنگ نگاره‌ها برای نسل های آینده به امانت گذاشته اند. سنگ نگاره های در واقع زبان خاموش اما گویای فرهنگ سترگ و ماندگار ایران است که در دل خود صدها آیین و آداب را  روایت می کنند و این مستندهای سنگی را می توان هنرمندان زنده و تماشایی کرد. میراث فرهنگی، میراث های معنوی را نیز که بخش اعظم آن را آیین های دینی، باورها واعتقادات مردم و اقوام مختلف شکل می دهد را در برمی گیرد و ازین منظر نیز سرمایه های ارزشمندی را در خود جمع کرده است. 

همت و تلاش دوستداران میراث های فرهنگی و معنوی با تکیه بر آیین های مردمان و بویژه آیین های دینی و هنرمندانی که در معرفی کردن این آیین ها به دیگر جغرافیای ایران و جهان گام برداشته اند ستودنی است. اما هنر مسئولان و مدیران حوزه میراث فرهنگی و گردشگری دراین حوزه شاید رسالتی باشد که میزان تعصب و میزان آگاهی شان به این سرمایه های انسانی و تاثیر آن در روند شکل گیری فرهنگی غنی و مردمانی فرهنگ دوست ، هنرپرور و تمدن ساز تاریخ بشریت را نشان دهد.

توجه ویژه به آیین ها

آیین‌های بسیار ارزشمندی در میان اقوام متنوع و زبان های متکثر درجای جای کشور پهناورمان و بالاخص استان فارس داریم که می‌توانند نگاه گردشگران داخلی و خارجی را به خود جذب کنند.

سرمایه های گردشگری فارس فقط تخت جمشید و بازار وکیل و حافظیه نیست. هر شهری از سرزمین پارس، یک آلبوم رنگارنگ از آیین های مردمی و انسانی است که هنرمندانه اما در نهایت سادگی و گیرایی ثبت شده و بیان می شود. اما آیین های دینی جایگاه خاصی دراین میان دارند. ریشه در مذهب و دین و اعتقاداتی دارد که قرن ها همزاد و همراه آنها دست به دست و سینه به سینه نقل شده است.

آیین ها و رسوم فرهنگی و دینی همواره از جذابیت های بسیاری به ویژه در گردشگری برخوردار باست. یکی از مدخل های ورود به شناخت فرهنگ مردمان یک سرزمین، آیین های دینی آن هاست. حتی در مطالعات گردشگری، حضور گردشگر و بازدید از آیین های دینی و فرهنگی که ریشه در اعتقادات مردم یک منطقه دارد، همواره از جذابیت ویژه ای برخوردار بوده است. ارتقاء سطح گردشگری مذهبی با پرداختن ویژه به گردشگری متکی بر آیین های دینی رخ می دهد،زیرا رفتن به حرم و زیارت کردن را عموم مردم نیز انجام می دهند اما باز نشر و معرفی هنرمندانه آیین های دینی است که راه ورود گردشگران داخلی وخارجی را به یک منطقه برای دیدن آیینی دینی باز می کند.

معرفی فلسفه آیین های محرم
محرم، منبع آیین های دینی و اعتقادی است. هرمردم منطقه ای برداشتی خاص از حادثه کربلا و شهدا و فلسفه اش داشته اند و این برداشت ها و شناخت ها به آیینی خاص برای آن منطقه تبدیل شده است که خود سوژه ای جذاب برای رونق گردشگری در آن منطقه است. ابیانه و یزد و چندین شهردیگر درایران درایام محرم مملو از مسافران ،گردشگران ،عکاسان و مستندسازان داخلی و خارجی می شوند ،اما در فارس چه؟ آیا این اتفاق نیز برای فارس و آیین هایش می افتد؟ 

به عنوان مثال  آیین (چک‌چکو) که یکی از آئین‌های سنتی ماه محرم در شهر استهبان استان فارس است، گونه‌ای عزاداری سنتی است که در عصر عاشورا در این شهر با حضور اهالی انجام می‌گیرد. عزاداران از قبل دو قطعه سنگ یا چوب تهیه می‌کنند و به دور نوحه‌خوان گرد می‌آیند و با فاصله زمانی کم و پشت سر هم سنگ ها یا چوب ها را به هم می زنند. این تصویر که در عصر عاشورا رخ می دهد فقط ظاهر قضیه است اما وقتی به عمق این آیین ورود پیدا می کنی و فلسفه اش را جویا می شوی جذابیت کار صدچندان می شود. چکاک سنگ و چوب، حکایت صدای سُم اسبانی است که ظالمانه بر اجساد مطهر شهدای کربلا در عصر عاشورا عبور می کنند. این مفهوم زیبا اما ریشه دار را باید هنرمندانه به همه مردم معرفی کرد تا جذابیت گردشگری آن تقویت و ایجاد شود.

جای خالی تبلیغات رسانه ای

پس برای معرفی و گیرا کردن آیین ها، جدا از ثبت ملی آنها که لازمه پاسداشت و حفظ آنها نیز هست باید فکری اصولی و اساسی کرد. تا آیینی و آدابی را کسی نشناسد و معمای آن برایش حل نشود، صورت کلی می ماند که نمی تواند برای گردشگران جذاب باشد.

نیاز به محتوای جذاب بازارهای گردشگری خاورمیانه تا آفریقا تشنه توانمندی های گردشگری ایران و فارس اند، اما نبود محتوای تبلیغاتی و رسانه ای مناسب، گیرا و تاثیرگذار و مقتضی برای هر کشور و قومیت در این جغرافیا، ما را در صف های آخر درآمد زایی از گردشگری قرار داده است. هرچه شعار، هر چه برنامه و طرح و هرچه قانون و بخش نامه مصوب شود، تا راه و زمینه ی ورود گردشگر خارجی فراهم نشود، درآمدی چشمگیر که اقتصاد گردشگری را در همه زمینه ها از میراث فرهنگی گرفته تا صنایع دستی متحول کند نصیب این مردم و کشور نمی شود. آیین ها دینی، کالای جذاب در گردشگری مذهبی هستند که در استان فارس از کیفیت و تنوع بالایی برخوردارست، اما آنگونه که باید و شایسته است به مخاطب و مسافر و گردشگر معرفی نشده است. ویترین معرفی جاذبه های گردشگری فارس را باید تغییر داد تا این سرمایه ها و کالاهای ناب در بخش گردشگری مذهبی فارس بهتر دیده و پسندیده شوند.

پایان پیام / 4455