اقیانوس‌های زباله

✏️فاطمه لطفی | روزنامه‌نگار

درک مقیاس استفاده بشر از پلاستیک و زباله‌های پلاستیکی دشوار است. مطالعه‌ای از سال 2020 تخمین زده که مقدار کل پلاستیک در جهان بیشتر از تعداد همه حیوانات است.

و برنامه محیط زیست سازمان ملل تخمین می‌زند که حدود یک سوم تولید هر سال این انبوه مواد پلاستیکی، برای محصولات یکبار مصرف مانند بسته‌بندی، بطری‌ها و کیسه پلاستیکی‌ست.

مقدار زیادی از این مواد به زباله تبدیل می‌شود و راه خود را به آبراهه‌ها و در نهایت اقیانوس‌ها باز می‌کند، و آنجا برای دهه‌ها یا در برخی موارد قرن‌ها باقی می‌‌مانند.

اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، تخمین زده که سالانه 14 میلیون تن پلاستیک وارد اقیانوس می‌شود یعنی 80 درصد کل زباله‌های دریایی.

از آنجایی که بیشتر پلاستیک‌ها از مواد پتروشیمی ساخته می‌شوند، تولید آنها گازهای گلخانه‌ای را در جو منتشر می‌کند. محققان آزمایشگاه ملی لارنس برکلی دریافتند که تولید انواع عمده پلیمرهای پلاستیکی حدود 5 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را تشکیل می‌دهد یعنی بیش از بخش هوانوردی.

دکتر لئوناردو تراسانده استاد اطفال در دانشگاه نیویورک و ناظر رسمی در مذاکرات پیمان پلاستیک سازمان ملل می‌گوید:‌ ما فرض می‌کنیم که پلاستیک در اقیانوس برای ما مشکلی ندارد. اما تحقیقات او ارتباط مواد شیمیایی مانند فتالات‌ها و بیسفنول‌های مورد استفاده در برخی پلاستیک‌ها را با طیف وسیعی از اثرات سلامتی، از جمله مشکلات رشد در کودکان، چاقی و دیابت نشان داده است.

از زمانی که روند معاهده سازمان ملل در سال 2022 آغاز شد، تغییراتی به وجود آمده زیرا دامنه بحث‌ها از کاهش صرف زباله به نگرانی‌های مربوط به سلامت انسان گسترش یافته است.

دانشمندان می‌گویند زباله‌های پلاستیکی در سراسر جهان تا سال 2050 تقریباً دو برابر خواهد شد و به 121 میلیون تن خواهد رسید. انتشار سالانه گازهای گلخانه‌ای ناشی از تولید پلاستیک 37 درصد افزایش می‌یابد.

آنها می‌گویند پلاستیک یک ماده با ارزش است، اما مفیدترین و مهمترین هدف آن در جامعه و اقتصاد، ساختن نی است که 35 ثانیه از آن استفاده کنیم و عمری 350 ساله در محیط دارد.