به مناسبت جشنواره تئاتر استان فارس

موضوع تئاتر در مقوله گردشگری فرهنگی جای می‌گیرد و امروزه به‌عنوان یک فاکتور خشنود‌کننده گردشگران در شهرهای مقصد، نقش بارزی ایفا می‌کند.

بسیاری از شهرها به‌عنوان مقاصد گردشگری در دنیا مطرح هستند که بخشی از اعتبارشان را از قدمت، زیبایی و ویژگی‌های منحصربه‌فرد سالن‌های تئاتر و همچنین اجرای نمایش‌هایشان دارند. دوبلین، بلگراد و شیکاگو و بوستون از این‌گونه شهرها به‌شمار می‌روند.

گردشگران بسیاری نیز هستند که برای گذراندن تعطیلات به شهرهایی سفر می‌کنند که بتوانند اوقات فراغتشان را با تماشای تئاتر، اپرا و موسیقی سپری کنند.

این گردشگران فرهنگی، به نمایش‌های آیینی و سنتی اقوام مختلف علاقه‌مندند، آنها برای کارناوا‌ل‌ها و تئاتر‌های خیابانی ارزش قائلند و حاضرند زمانی را که برای آسودگی خاطر و دوری از روزمرگی در نظر گرفته‌اند، در چنین محیط‌ هایی بگذرانند.

اجرای تئاتر در هوای آزاد و همچنین اجرای تئاترهای خیابانی در روزهای معین و در مناسبت‌های مختلف، قادر است گردشگران را به محل اجرای نمایش بکشاند. اگر اجرای این تئاترها در مراکز باستانی باشند و روایت‌های اسطوره‌ای و افسانه‌ای را روایت کنند، نه تنها میراث معنوی‌‌مان را مستند‌سازی‌ کرده‌ایم و آن را به مردم شناسانده‌ایم، بلکه اهمیت بناها و مکان‌های تاریخی ازیاد رفته را، به هموطنان و خارجیان گوشزد می‌کنیم.

برای اینکه گردشگری با تئاتر پیوند داشته باشد، می‌بایست اجرای تئاتر‌ها را در فهرست رویدادهای گردشگری وارد کنیم، که این مورد خود به همکاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری با نهاد متولی تئاتر، بستگی دارد.

اطلاع‌رسانی اجرای نمایش تئاتر از طریق سایت‌های اینترنتی گردشگری، یکی از راه‌های کاربردی است. به این طریق گردشگران می‌توانند برای شب‌های خود نیز برنامه‌ای در نظر بگیرند و برای سفر به ایران کمتر تردید کنند.

اصولا تفکر آشنایی با هنر و فرهنگ ایران می‌بایست در سیستم گردشگری ایران جای باز کند. امروزه تبلیغات گردشگری ما در صحنه‌های جهانی، محدود به دیدار از سایت‌های فرهنگی و طبیعی است و کمتر به موضوعات دیگر می‌اندیشیم.

دفاتر خدمات مسافرتی می‌توانند نمایش تئاتر را در آخر برنامه‌های دیدار از شهر بگنجانند و توجه گردشگران خارجی را به هنر و فرهنگ سرزمین‌مان جلب کنند. در بیشتر شهرهای توریستی چین، انواع مختلف نمایش‌ها (اپرا ، تئاتر و پرفورمنس) برای گردشگران تدارک دیده می‌شود. به‌طور مثال، نمایش «سلسله سونگ» هر شب (در تمام سال) در سالنی در شهر «هانگزو» برگزار می‌شود، چینی‌ها به این طریق هم برنامه‌ای برای گذراندن شب گردشگران در نظر می‌گیرند و هم آنها را با تاریخ خود آشنا می‌سازند.

آیا ما نیز با وجود دارابودن ظرفیت‌های ملی در این حوزه و سالن های تئاتر فاخر، می‌توانیم از اجرای نمایش‌ در قالب تئاتر به فکر جذب گردشگر باشیم؟